maandag 31 maart 2014

Twee stoelen bijna klaar.




Vorige week vrijdag heb ik twee stoelen in de krijtverf gezet van Annie Sloan, nu staan ze in de soft wax en moeten een paar dagen in harden, zoals men dat noemt. Morgen ga ik de was uitwrijven (met een elektrisch apparaat van mijn zoon) en dan zijn de stoelen klaar voor gebruik. De tafel is zwart met een hout blad, toch heb ik niet voor zwarte stoelen gekozen, omdat het dan zo'n eenhapsworst gaat worden, een combinatie van kleur, zwart, bruin, grijs met daarbij natuurtinten vind ik het mooist en niet te vergeten: het groen van planten.


Vanmorgen samen met mijn man voor een intake gesprek naar de dagopvang geweest. Van de neuroloog moet mijn man fysiotherapie hebben om zo makkelijker te blijven bewegen, maar daar voelt hij niets voor, resultaat: gaat slechter bewegen en vooral het lopen wordt minder.
Het liefst is hij gewoon thuis waar hij kleine stukjes in huis loopt en het meeste van de dag zit, waardoor hij ook in een isolement komt. Bij de dagopvang (voor twee dagen in de week) krijgt hij naast de fysiotherapie, begeleiding bij andere taken en zo ook aanspraak met andere mensen.
De ziekte van Parkinson en jong dementerend, weten dat je sommige dingen niet meer kunt of weet, dit is volgens mij de moeilijkste periode van het hele ziektebeeld. Wat een ochtend, verdrietig..... maar ik moest sterk zijn voor hem.
Thuisgekomen, koffie gezet en samen heerlijk in de tuin gaan zitten, naderhand nog de laatste stukjes van de tuin geschoffeld, geveegd, alles ziet er weer keurig uit en......in mijn hoofd was de rust weer teruggekeerd.

Lieve allemaal, het leven gaat door en zo ook wij, bezig met van alles en nog wat, zoveel mogelijk genieten van alle mooie dingen die op ons pad komen en mijn houvast is:

'Geloof, Hoop en Liefde'


Een hele fijne week!


Liefs





11 opmerkingen:

  1. Wat ben je flink, Loes. Het zal niet meevallen om iemand die zó dichtbij je staat zó te zien inleveren. Dat je je dan toch zo kan opstellen, verdient alle respect!

    Je stoelen zien er nu al mooi uit!

    Liefs, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat is dat toch heftig. Moeten toezien hoe iemand achteruit gaat en niets kunnen doen. Ik vind het zo knap van je hoe je hier mee om gaat. Zorgen voor een warm thuis.
    Je stoeltjes worden mooi zeg ik ben zeer benieuwd naar het eindresultaat.
    Een dikke knuffel
    Liefs annekev

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha Loes, heftig hoor, 'k werk met jong&oud dementerende, sterkte hierin, je zult vast niet altijd begrepen worden?!

    Lieve-Groetjes, Verie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Werkelijk ongelooflijk moeilijk deze situatie
    Loes, en zelf denk ik ook dat deze periode
    van het je bewust zijn dat je dingen bent vergeten
    en niet meer kan het allerergste is voor je man.

    Je gaat er geweldig mee om, terwijl het voor jou
    ook heel verdrietig is. Je zal je zeker vaak heel
    machteloos voelen, neem me petje voor je af hoor.
    Inderdaad genieten van en met elkaar van alle
    momenten is heel belangrijk.

    Veel kracht wil ik je wensen.

    En je stoelen worden PRACHTIG!!!

    Liefs,
    Josephine

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je stoelen zien er goed uit, goede kleur gekozen.
    Veel sterkte, geniet samen van de kleine dingen zolang je kan.
    groetjes,
    Simonne

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heb ik de kleur dus goed geraden.
    Mooi hoor.
    En wat knap,hoe je met de ziekte van je man om gaat.
    Samen nog zoveel mogelijk genieten.
    Pluk de dag.
    Dat doen jullie heel goed.

    Groetjes Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Je stoeltjes worden mooi!
    Ik kan me voorstellen dat je na (weer) zo'n moeilijk gesprek van inleveren, alles even moet laten bezinken. Natuurlijk zien jullie zelf wel wat er allemaal dagelijks gebeurt, maar om het ook te horen dat het in het patroon ligt, zal zwaar vallen. Want je hoort ook wat er nog meer op jullie pad komt...Petje af, hoe jullie daar mee omgaan! Heel veel sterkte!!
    Liefs, Peetje

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Je mag best verdrietig zijn Loes! Je man moet het ondergaan en ziet het gebeuren en steeds ga je een stapje verder in het proces.
    Ik bewonder je dapperheid en moed en ik hoop dat je met veel geloof, hoop en moed omringd mag blijven, door je omgeving, door ons, door jezelf.
    Je stoelen worden mooi!
    Heel veel sterkte!

    Liefs, Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik denk ook dat dit de meest verdrietige periode is. Het moeten beseffen dat je elke dag weer een stukje inlevert en dat dit in de toekomst zal doorgaan, moet zo verschrikkelijk moeilijk zijn. Voor jou en je man.
    Fijn dat hij op de dagopvang terecht kan. Het geeft hem wat afleiding en jou een beetje rust. Ik wens jullie veel sterkte toe. Ik heb het in mijn naaste omgeving twee keer meegemaakt en ik weet wat een impact het heeft op een patient en zijn naasten.
    Je stoelen zijn heel mooi geworden. Goede kleur, hoor.
    Janny

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat zal dat moeilijk zijn voor jullie allebei: hij om het mee te maken en jij om het aan te zien! Telkens een stapje terug, wat verdrietig!
    Maar wel goed dat hij naar de dagopvang kan zodat hij weer even wat contacten heeft, daar kan hij zich misschien ook even aan optrekken en jou iets vertellen over wat hij meegemaakt heeft.
    Voor jou even een momentje voor jezelf, heel belangrijk anders houden mantelzorgers het niet vol!
    Geniet van de goede momenten en sterkte met alles waar jullie nu voor staan.

    groet Trijnie

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Sterkte met dit alles, het moet soms vreselijk moeilijk voor je zijn.

    BeantwoordenVerwijderen

Kerst.

Wens jullie allemaal  fantastische KERSTDAGEN EN BOVENAL EEN GEZOND     EN  LIEFDEVOL 2018!!!